Mijn ervaring ANGIE 2.0 5
november 2014.
Ochtend, heerlijk opstaan
in een goede hotelkamer. Ik was een half uur voor wekkertijd wakker.
Lekker voorbereiden op de dag. Douchen in een cabine waarin het
gebruik niet voor de hand liggend is. Als je de verkeerde knoppen
bediend krijg je water van alle kanten. Het lukt. Kleren aan. Wat doe
je aan. Hoe is het weer? Ik kies voor een jurk met pantyś. Jawel
hoor, een ladder. Op naar de volgende, wel mijn laatste dus. Ruim de
tijd om alles op te ruimen en om 7.40 naar beneden. Vanuit de gang
krijg ik een beeld van de omgeving. Even een fototje. Het is mooi
heuvelachtig en de zon schijnt.
Pabo wacht ons (Tanja en
ik) op met het busje en geeft ons de mogelijkheid om komende nachten
ook in school te overnachten in een 2-persoonskamer. We kiezen
hiervoor mede omdat wij de enige deelnemers zijn die in het hotel
verblijven. Terug naar de kamer en pakken maar.
We komen op school aan en
kunnen onze spullen bij de receptie leggen. Op naar het ontbijt.
Prima eten. Natuurlijk weer een beetje te veel maar dat zal ik wel
nooit meer leren. Aan tafel kletsen Tanja en ik met 2 mensen uit
Oostenrijk, een dame in klederdracht uit het oosten van Oostenrijk en
een dame die afgelopen nacht om 01.00 arriveerde uit iets westelijker
deel van Oostenrijk. Ook 2 mensen uit Frankrijk sloten later aan. Zij
namen al langer deel aan deze internationale trajecten. Ze kwamen uit
de regio van Bordeau. Op school werden lessen gegeven in
vleestechnologie. Een zusterschool is gespecialiseerd in
wijnbereiding.
Na het eten gaan we naar
het auditorium waar we welkom geheten worden en waar we uitleg
krijgen over ANGIE2.0, onderdeel van lifelong learning Programme en
van de EU. Informal learning is sleutel van het geheel. Hier komt de
70-20-10 regel weer naar voren. Doet me denken aan Apeldoorn, of ik
daar niet verschrikkelijk veel geleerd heb!
Dan volgt een programma
van boboś uit Molina de Segura.
Onderdeel erna, een
presentatie van een virtual spel om groente te telen via een spel,
verteld door een man uit de Canarische eilanden was helaas te veel
voor mij. De traagheid van vertalen, het weinige inlevingsvermogen in
de groep etc waren aan mij niet besteed.
Dan de workshops. Tjakka
ik ben ingedeeld in FOOD, trend watcher. Whauw. Maar helaas de
waarheid is anders. Een presentatie over wat men allemaal doet. Een
best practice en een bezoek aan de pilot plant. Leuk is om met een
student uit Zweden te kletsen. Hij heeft stage gelopen in Emmen bij
een melkveehouder met een melkrobot. We gaan een uur voor lunchtijd
terug naar de school. Op de heenweg had ik al een markt gezien.
Jaantje blijkbaar ook. Samen met Rens en een oostenrijkse docente,
Christiana naar die markt. Gaaf om de producten te zien, van de zon
te genieten, de palmbomen de Spaanse mensen. Jaantje koopt pepertjes,
Rens worst. Jaantje spreek best wel wat Spaans. Ik kom niet een op
woorden. Ik geniet ervan en voel me alleen een beetje schuldig naar
onze begeleidster. Op de terugweg nog een terassje. Pilsje valt iets
te hard, maar dat komt wel weer goed.
Om 14.00 een uitgebreid
diner. Het wemelt van mooi geklede studenten die ons verwennen met
veel eten en drank. Ik laat het bij 1 wijntje, je weet maar nooit hoe
het valt.
De derde workshop is het
maken van een blog. Nog nooit gedaan. Tanja is snel, dus ik hoef
alleen maar een worddocumentje te tikken. Zie hier.
Zie hier.
Mijn best
ontspanningservaring was het bezoeken van de markt samen met 3
mensen. Dit omdat ik hier al van te voren zin in had. En het feit dat
we op deze manier een gat in de planning prettig vulden. Ook het feit
om samen met een groepje te gaan was een prettige activiteit. Dat gaf
me een prettig ggevoel. Het samen zijn het buiten zijn de spanning.
Daarmee was dit ook de grootste verrassing vandaag.
Het denken vandaag ging
over opnieuw aanlopen tegen de 70-20-10 regel. Dit geeft me wederom
extra voer voor mijn veerkracht irl mijn avontuur in Apeldoorn.
Mijn andere manier van
doen was mijn nieuwsgierigheid volgen en tegen de regels in voor
mezelf te kiezen. De beste ervaring was dan ook het terrasje als
afsluiting. Christiana die na 15 jaar opnieuw trouwde met haar man,
maar nu voor de kerk, Jaantje, getrouwd met een Italiaan, oud collega
van heleen Koolen, Rens 30 jaar getrouwd en net opa geworden.
De beste werkervaring
vandaag is geinspireerd worden door informeel leren. Ik ben fan van
LOB. Dat maakte W&L nu net die extra goede opleiding. Goed gevoel
heb ik gekregen van de placemat. Dit geeft vertrouwen dat het nieuwe
leren ook geborgd kan worden.
Grote verrassing dat ik
toevalligerwijs was ingedeeld in een FOOD wordkshop. Grootste reden
te acteren was het extra uur op te vullen met mijn eigen
nieuwsgierigheid. Interactie met andere mensen geeft me energie.