Thursday 6 November 2014


Mijn ervaring ANGIE 2.0 5 november 2014.

Ochtend, heerlijk opstaan in een goede hotelkamer. Ik was een half uur voor wekkertijd wakker. Lekker voorbereiden op de dag. Douchen in een cabine waarin het gebruik niet voor de hand liggend is. Als je de verkeerde knoppen bediend krijg je water van alle kanten. Het lukt. Kleren aan. Wat doe je aan. Hoe is het weer? Ik kies voor een jurk met pantyś. Jawel hoor, een ladder. Op naar de volgende, wel mijn laatste dus. Ruim de tijd om alles op te ruimen en om 7.40 naar beneden. Vanuit de gang krijg ik een beeld van de omgeving. Even een fototje. Het is mooi heuvelachtig en de zon schijnt.

Pabo wacht ons (Tanja en ik) op met het busje en geeft ons de mogelijkheid om komende nachten ook in school te overnachten in een 2-persoonskamer. We kiezen hiervoor mede omdat wij de enige deelnemers zijn die in het hotel verblijven. Terug naar de kamer en pakken maar.

We komen op school aan en kunnen onze spullen bij de receptie leggen. Op naar het ontbijt. Prima eten. Natuurlijk weer een beetje te veel maar dat zal ik wel nooit meer leren. Aan tafel kletsen Tanja en ik met 2 mensen uit Oostenrijk, een dame in klederdracht uit het oosten van Oostenrijk en een dame die afgelopen nacht om 01.00 arriveerde uit iets westelijker deel van Oostenrijk. Ook 2 mensen uit Frankrijk sloten later aan. Zij namen al langer deel aan deze internationale trajecten. Ze kwamen uit de regio van Bordeau. Op school werden lessen gegeven in vleestechnologie. Een zusterschool is gespecialiseerd in wijnbereiding.
Na het eten gaan we naar het auditorium waar we welkom geheten worden en waar we uitleg krijgen over ANGIE2.0, onderdeel van lifelong learning Programme en van de EU. Informal learning is sleutel van het geheel. Hier komt de 70-20-10 regel weer naar voren. Doet me denken aan Apeldoorn, of ik daar niet verschrikkelijk veel geleerd heb!
Dan volgt een programma van boboś uit Molina de Segura.
Onderdeel erna, een presentatie van een virtual spel om groente te telen via een spel, verteld door een man uit de Canarische eilanden was helaas te veel voor mij. De traagheid van vertalen, het weinige inlevingsvermogen in de groep etc waren aan mij niet besteed.

Dan de workshops. Tjakka ik ben ingedeeld in FOOD, trend watcher. Whauw. Maar helaas de waarheid is anders. Een presentatie over wat men allemaal doet. Een best practice en een bezoek aan de pilot plant. Leuk is om met een student uit Zweden te kletsen. Hij heeft stage gelopen in Emmen bij een melkveehouder met een melkrobot. We gaan een uur voor lunchtijd terug naar de school. Op de heenweg had ik al een markt gezien. Jaantje blijkbaar ook. Samen met Rens en een oostenrijkse docente, Christiana naar die markt. Gaaf om de producten te zien, van de zon te genieten, de palmbomen de Spaanse mensen. Jaantje koopt pepertjes, Rens worst. Jaantje spreek best wel wat Spaans. Ik kom niet een op woorden. Ik geniet ervan en voel me alleen een beetje schuldig naar onze begeleidster. Op de terugweg nog een terassje. Pilsje valt iets te hard, maar dat komt wel weer goed.
Om 14.00 een uitgebreid diner. Het wemelt van mooi geklede studenten die ons verwennen met veel eten en drank. Ik laat het bij 1 wijntje, je weet maar nooit hoe het valt.

De derde workshop is het maken van een blog. Nog nooit gedaan. Tanja is snel, dus ik hoef alleen maar een worddocumentje te tikken. Zie hier.
Zie hier.

Mijn best ontspanningservaring was het bezoeken van de markt samen met 3 mensen. Dit omdat ik hier al van te voren zin in had. En het feit dat we op deze manier een gat in de planning prettig vulden. Ook het feit om samen met een groepje te gaan was een prettige activiteit. Dat gaf me een prettig ggevoel. Het samen zijn het buiten zijn de spanning. Daarmee was dit ook de grootste verrassing vandaag.
Het denken vandaag ging over opnieuw aanlopen tegen de 70-20-10 regel. Dit geeft me wederom extra voer voor mijn veerkracht irl mijn avontuur in Apeldoorn.
Mijn andere manier van doen was mijn nieuwsgierigheid volgen en tegen de regels in voor mezelf te kiezen. De beste ervaring was dan ook het terrasje als afsluiting. Christiana die na 15 jaar opnieuw trouwde met haar man, maar nu voor de kerk, Jaantje, getrouwd met een Italiaan, oud collega van heleen Koolen, Rens 30 jaar getrouwd en net opa geworden.


De beste werkervaring vandaag is geinspireerd worden door informeel leren. Ik ben fan van LOB. Dat maakte W&L nu net die extra goede opleiding. Goed gevoel heb ik gekregen van de placemat. Dit geeft vertrouwen dat het nieuwe leren ook geborgd kan worden.
Grote verrassing dat ik toevalligerwijs was ingedeeld in een FOOD wordkshop. Grootste reden te acteren was het extra uur op te vullen met mijn eigen nieuwsgierigheid. Interactie met andere mensen geeft me energie.


Anjo Manteleers-Timmermans

No comments:

Post a Comment